یه دنیا شعر

صدای تنهایی من آنقدر بلندست که چشمانم را از خواب بیدار میکند

آنقدر بلند که ابرهای آسمان چشمانم را بیدار میکند

و

آسمانش را بارانی!

هیچ کس نمی داند صدای شعرم چقدر بلند ست

دستانت را به من بده وسعی کن بفهمی

دستـــــــــــــــــان شــــــــــعرم تورا می طلبند

من از همین خلا با تو بودن الهام می گیرم

آری از تــــــــــــــــــــــو!

"قلمم را پراز ابــــــــــــــر میکنم

و

برایت از بـــــــــــــــاران می نویسد"

@sr@