همکاری

   

 

هرکسی که دوست داره مطالبشو در یه دنیا شعر انتشار بده کلیک کنه

 

نظامی

یک شبی مجنون نمازش را شکست
 بی وضو در کوچه لیلا نشست

عشق آن شب مست مستش کرده بود
 فارغ از جام الستش کرده بود

سجده ای زد بر لب درگاه او
 پر ز لیلا شد دل پر آه او

گفت یا رب از چه خوارم کرده ای
 بر صلیب عشق دارم کرده ای

جام لیلا را به دستم داده ای
 وندر این بازی شکستم داده ای

نشتر عشقش به جانم می زنی
 دردم از لیلاست آنم می زنی

خسته ام زین عشق، دل خونم مکن
 من که مجنونم تو مجنونم مکن

مرد این بازیچه دیگر نیستم
 این تو و لیلای تو … من نیستم

گفت: ای دیوانه لیلایت منم
 در رگ پنهان و پیدایت منم

سال ها با جور لیلا ساختی
 من کنارت بودم و نشناختی

عشق لیلا در دلت انداختم
 صد قمار عشق یک جا باختم

کردمت آوارهء صحرا نشد
 گفتم عاقل می شوی اما نشد

سوختم در حسرت یک یا ربت
 غیر لیلا بر نیامد از لبت

روز و شب او را صدا کردی ولی
 دیدم امشب با منی گفتم بلی

مطمئن بودم به من سر میزنی
 در حریم خانه ام در میزنی

حال این لیلا که خوارت کرده بود
 درس عشقش بیقرارت کرده بود

مرد راهم باش تا شاهت کنم
 صد چو لیلا کشته در راهت کنم.

به یارم بگید...

به یارم بگید خوبه من محبوبِ من آخه با تو من چه کردم
به یارم بگید بی کسم دلواپسم بیا دورِ تو بگردم
به یارم بگید بسشه دیگه وقتشه بیا طاقتم تمومه
به یارم بگید حالمو احوالمو بگید داشتنش آرزومه
آغوشتو وا کن دلشوره برپا کن قلبمو شیدا کن بسه جدایی
از بی کسی مردم بی تو کم آوردم هی بغضمو خوردم پس تو کجایی
دنیای من سرده تنهایی نامرده با من چیکار کرده درد جدایی
عکسی که تو قابه قلبی که بی تابه ساعتی که خوابه میگن کجایی
به یارم بگید خوبه من محبوبِ من آخه با تو من چه کردم
به یارم بگید بی کسم دلواپسم بیا دورِ تو بگردم
به یارم بگید بسشه دیگه وقتشه بیا طاقتم تمومه
به یارم بگید حالمو احوالمو بگید داشتنش آرزومه

مصطفی ربیعی

ما عاشق هم بودیم...

ما عاشق هم بودیم حسی که یه عادت نیست
از من که گذشت اما این رسم رفاقت نیست
اینکه منو از قلبت بی واهمه می گیری
اینکه منو می بازی دنبال کسی میری
وقتی همه ی دنیات تنهایی و غربت بود
وقتی همه جا با تو احساس یه وحشت بود
کی با همه ی قلبش بغض شبتو وا کرد
کی حال تورو فهمید کی با تو مدارا کرد
باشه برو حرفی نیست من از همه دلگیرم
حالا که دلت رفته دستاتو نمی گیرم
ما هر دو برای هم هر ثانیه کم بودیم
کی جز تو نمی دونه ما عاشق هم بودیم

متن آهنگ داغونم مجید خراطها

داغون یعنی نباشی و بیاد بارون
قدم زدن تنها تو خیابون تو باشی با اون
غصه یعنی نباشی ام دلش قرصه
یعنی اصلا حالتو نپرسه این یعنی داغون
بی کس یعنی دلت همش یه چیزیش هست
یعنی بفهمی با یکی دیگست
به روت نیاری
مردی یعنی زمانی که پر از دردی
دنبال یک بهونه میگردی تنهاش نذاری

عشقت یعنی یه لحظه نیستی کفری شم

یعنی زیادی غیرتی میشم نباشی پیشم
پیری یعنی همون که تو خودت میری
وقت غذا حس میکنی سیری
دلگیری
بسه انقدر زدم تو کوچتون پرسه
کم کم شدم از زندگیم خسته
دلم شکسته
ممنون که با اونی الان زیر بارون
قدم بزن باهاش تو خیابون
خوش باشی با اون
دیدی از آخر این قصه ترسیدی
تا چهارتارو دور و ورت دیدی
ازم بریدی
جونم به لب رسیده زیر بارونم
بوی تو میده این خیابونم
داغونم

ترانه سرا : مجید خراطها

مهدی احمدوند

چی عشق تو نگاه تو ؟، داغون و نابود کرده؟

آتیشه عشقمونو کی؟ ، خاکسترو دود کرده؟

حرفایه پر مکره کدوم؟ ، گرگی تورو مغرور کرد؟

کی تورو از دلم ربود؟ ، کی تورو از من دور کرد؟

کی نقطه ضعف منو دید؟ ، کی دستاتو ازم گرفت؟

اونهمه اشتیاق چی شد؟ ، کی از چشات قسم گرفت؟

رفتنه تو به قلبه من ، ضربه ی سنگینی کوبوند

مهلت نداد یه لحظه بهم ، تمومه دنیامو سوزوند

کشتی سانچی

دردمن دردجوان وطن است 
هرکه زاری نکنداهرمن است
دردمن دردبه دورماندن توست
دردمن اشک همان پیرزن است
دردمن درددرآب سوختن توست
دردمن دردسکوتی حزن است
آه
دردمن دردصدایی حزن است
دردسانچی همگی ازمِهَن است
میهنم گشته آبادازجان شما
هرکه کوتاهی کندهمچومن است
ازلباسی که توبرتن کردی 
آن لباسی که برایت کفن است
عارفم ازغمتان گریه کنم 
هرکه گریان نشوداهرمن است

عارف همدانی

استاد شهریار

آتشی در خرمن هستی من افتاده بود

تا برآرد روزگار از روزگار من دمار

من چو غواصی که ناگه رفته در کام نهنگ

یا کسی کو خود زده ناگه به آبی ٬ بی گدار

تیره طوفانی که گر بر کوهساران بگذرد

باز نگذارد به جز خاکستری از کوهسار

غرقه ی غرقاب و دارم دست و پایی می زنم

بی فروغ از هر کران و نا امید از هر کنار

گه به جانم آتش تحمیل تسلیم و رضاست

گه به مغزم برق فکر انتقام و انتحار

سر فکندم پیش و رفتم رو به سوی سرنوشت

ورد آهم دمبدم: " ای روزگار ٬ ای روزگار"

تاج عشق آری به خاکستر نشینان می دهند

هر گدای عشق را حافظ نخواند شهریار