یه دنیا شعر

زندانی تو بودم و مهتاب من چرا                      باز امشب از دریچه زندان نیامدی؟

با ما سر چه داشتی ای تیره شب که باز          چون سرگذشت عشق به پایان نیامدی

گفتم به خوان عشق شدم میزبان ماه             نامهربان من تو که مهمان نیامدی

گیتی متاع چون منش آید گران بدست             اما تو هم به دست من ارزان نیامدی

در طبع شهریار خزان شد بهار عشق              زیارا تو خرمن گل و ریحان نیامدی