فاصله حق و باطل از یاد رفته         ظاهری باطل نما جای حق نشسته

چشمایی که می بینن و حکم میدن    آبروی مومنی رو به باد میدن

شیخ مکتب رو لعنت گفتن و رفتن     مومنی ظاهر نما جای شیخ گذاشتن

گفتن حرفای تو دین و ایمان بود      چراغی روشن توی تاریکی جاده بود

گفتا علتُ و دیدی و معلول را ندیدی   ایمان را در لغزشی به باد دادی

من سوی چشمیه ناب و پاک میروم     پاک میروم سوی چشمیه ناب میروم

گفتا هر چه گوی من هستم در هستی   تو آنچه نمایی در هستی در عمل هستی