یه دنیا شعر

 کاروان آمد و دلخواه به همراهش نیست                 با دل این قصه نگویم که دلخواهش نیست

کاروان آمد و از یوسف من نیست خبر                    این چه راهیست که بیرون شدن از چاهش نیست

ماهم از آه دل سوختگان بیخبر است                     مگر آینه ی شوق و دل آگاهش نیست

شهریارا عقب قافله کوی امید                               گو کسی را که چو من تالع گمراهش نیست