گلناز میرزائی(بنده ی سالک)
بنده ی سالک
من مثال آن نگاهم
که به آسمانت نیازمند است
همچوبارانی محتاج ابر
من آنم
که طلب دارد نگاهت را
بنده ای که
تشنه ی صدایت
محتاج قدم هایت
ولحظه شماردیدن روی ماهت
به هردری می کوبد
ولی غافل ازاین که
نیست درعمرش لحظه ای
که باتوبیگانه باشد
وزمانی که بیگانه لحظه ای
پای برساعت عمرش نهد
بی اختیار
درپاسخ درودش
بدرود خواهد گفت.
گلناز-تیر1390
+ نوشته شده در دوشنبه ۲ بهمن ۱۳۹۱ ساعت توسط گلناز ميرزائي
|
سلام از بازدیدتون متشکرم.امیدوارم خوشتون بیاد و بازم ازم سر بزنید.راستی نظراتتون خوشحالم میکنه.امیدوارم این وب بتونه شما را با شعر و ادب فارسی بیشتر آشنا کنه.با کپی کردن مطالب هم مشکلی ندارم راحت باشید فقط خواهش میکنم یکبار بخونید بعد کپی کنید.