هر سحر ناله و زاری کنم پیش صبا                            تا ز من پیغامی آرد بر سر کوی شما

باد می پیمایم و بر باد عمری می دهم                          ورنه بر خاک در تو ره کجا یابد صبا؟

چون ندارم همدمی با باد می گوییم سخن                       چون نیابم مرهمی از باد میجویم شفا

مردن و خاکی شدن بهتر که با تو زیستن                      سوختن خوشتربسی کز روی تو گردم جدا

خود ندارم بی رخ تو زندگانی قیمتی                            زندگانی بی رخ تو مرگ باشد با عنا