رندنم و شهره به شوریدگی و شیدائی                           شیوه ام چشم چرانی و قدح پیمائی

عاشقم خواهد و رسوای جهانی چه کنم                        عاشقانند به هم عاشقی و رسوائی

شمع ما خود به شبستان وفا سوخت که داد                   یاد آن پروانه پر سوخته بی پروائی

لعل شاهد نشنیدیم بدین شیرینی                                ذلف معشوقه ندیدیم بدین زیبائی

شهریار از هوس قند لبت چون طوطی                             شهره شد در همه آفاق به شکرخائی