یک روز ،
به روی چینهٔ دیوار باغ خواهم رفت .
به دوش شاخ سپیدار
                      خواهم ایستاد .
قد خواهم کشید ،
                     برای دیدن تو .
همراه شو با من
تو نیز به روی پنجهٔ پاهای خویش
                                           بایست ،
تا نظاره کنی
              قامت خود را !
وآنگاه ،
       نزدیکتر بیا
بنشین ،
                برای دیدن جسم تکیدهٔ من .
              
                                          

 

بهار ۱۳۹۰